1110γρ 

Από όσους έζησαν τα τραγικά του '74 γεγονότα, ανοίγει πληγές, φέρνει αναμνήσεις στο μυαλό, αποκαλύπτει, εκθέτει, μιλά για σκληρές πραγματικότητες... Βάζει τον «δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων»...!
Δεν έχω ολοκληρώσει την ανάγνωση, αλλά ήδη αντιλαμβάνομαι την αξία αυτού του βιβλίου-ντοκουμέντου, που νομίζω οφείλουν να το μελετήσουν, εκτός από εμάς τους πενηντάρηδες και κάτι, πρόσφυγες και μη-πρόσφυγες, αλλά κυρίως τα νέα παιδιά που δεν βίωσαν τα γεγονότα του 1974: Πραξικόπημα-Τουρκική εισβολή. Θα μάθουν πράγματα που ούτε καν φαντάζονται ότι έγιναν.
Τι να αναφέρει κανείς; Για τις απεγνωσμένες προσπάθειες του λοχαγού Παπακώστα να ζητεί επειγόντως Α/Τ (αντιαρματικά) προς αναχαίτιση των Τ-48, που ορμητικά προέλαυναν από κάθε πλευρά, ολοκληρώνοντας τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των λιγοστών ηρωικών στρατιωτών μας, που εγκλωβίστηκαν στην περιοχή Άγιος Ερμόλαος, στις δυτικές παρυφές του λεβεντόγερου σκλαβωμένου βουνού μας, δυτικά της Λευκωσίας; Τον κίνδυνο από τα πάνοπλα μεχμετζίκ που, με σύγχρονο οπλισμό ακάθεκτα προχωρούσαν προς Μεσαορία, Αμμόχωστο, αφού είχαν κάνει, ουσιαστικά, περίπατο στις ακτές της Κερύνειας;
Για την αδιαφορία των καρεκλοκένταυρων Ελλαδιτών-χουντικών στο ΓΕΕΦ, που δεν έταξαν έγκαιρα την ΠΟΠ (πυροβολαρχία ορεινού πυροβολικού), που η αποστολή της ήταν από τις βόρειες πλαγιές του Πενταδάχτυλου, να βάλλει κατά των ναυτικών, αποβατικών δυνάμεων που σκόρπιζαν φωτιά και θάνατο -πράγματα που βίωσα και ο ίδιος 15χρονο παιδί στην Τζερύνεια μας-και μας έπιασαν κυριολεκτικά στον ύπνο; Για ένα Τάγμα Πεζικού ( το 281Τ.Π.), με έδρα κάπου στη Μύρτου, που αντί να αντιμετωπίσει τον Αττίλα, πήρε διαταγή να «εξολοθρεύσει τον Μούσκο (κοσμικό όνομα του Μακαρίου) στην Πάφο»;
Είναι προς τιμήν του μακαριστού Κ. Παπακώστα, που στάθηκε με λιγοστά γενναία παλληκάρια, ως διοικητής Τ.Ε. (Τάγματος Επιστρατεύσεως), μπροστά σε σύγχρονα εξοπλισμένο στρατό, όταν κάποιοι επίορκοι «αξιωματικοί», έπαιρναν τα αυτοκίνητά τους και ως λαγοί έτρεχαν να σώσουν το τομάρι τους!
Θα ολοκληρώσω την ανάγνωση, και πιθανόν να επανέλθω.
Αλλά, μια πικρή γεύση μου έμεινε στο στόμα και στην ψυχή, σκεφτόμενος ότι αυτός ο πραγματικός ήρωας της Κυπριακής αντίστασης, βρήκε ένα οικτρό τέλος: Πέθανε άρρωστος και εγκαταλελειμμένος από την επίσημη Πολιτεία, μόνος και γέρος στον ψυχρό θάλαμο του νοσοκομείου...! Και σαν scape goat-αποδιοπομπαίος τράγος, φορτώθηκε τα λάθη άλλων, διότι ήταν ο αδύνατος κρίκος στην τεράστια αλυσίδα των πραγματικά υπευθύνων.
Μπορείτε να κοιμάστε ήσυχος τα βράδια πρώην πρόεδρε της Δημοκρατίας, κ. Δημήτρη Χριστόφια; Αμφιβάλλω. Αν διαθέτετε έστω ίχνος συνείδησης...
ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΗΣ