Γραμμένο το 1910, αλλά πιο επίκαιρο από ποτέ, το «Παραμύθι Χωρίς Όνομα» μας διδάσκει όλα αυτά που οφείλουμε να γνωρίζουμε… Ήταν, λέει, μία φορά και έναν καιρό το βασίλειο των Μοιρολάτρων, όπου οι κάτοικοι του «κουτσοζούσαν» μέσα στην κλεψιά, τη διαφθορά και την αναξιοπρέπεια. Ο νέος Βασιλιάς είχε χρόνο μόνο για διασκεδάσεις και σε μερικά χρόνια το βασίλειο ερήμωσε και τα δανεικά όλο και λιγόστευαν από τα γύρω βασίλεια. Ο Βασιλιάς ρακέντυτος πια, θέλησε να μάθει που πήγε ο πλούτος του βασιλείου, όταν προς μεγάλη του έκπληξη ανακάλυψε πως όλος ο πλούτος έχει κλαπεί από τους αυλικούς του, οι οποίοι σιγά-σιγά έφευγαν με τα κλοπιμαία στα ξένα και έκαναν εκεί δουλειές. Το βασίλειο ρημαγμένο, αντιμετώπιζε και την ξαφνική έφοδο των στρατιωτών του γειτονικού βασιλείου, που μέχρι χθες του έστελνε δανεικά…