"Τ' Ανθρώπινα Πεπρωμένα έχουν αριστουργηματικές σελίδες που ανήκουν και φθάνουν στην πιο μεγάλη λογοτεχνία, όπως όταν η αδελφή Τιμοθέα μιλά με τις μέλισσές της, στον ανθόκηπο του μοναστηριού. Η Τιμοθέα, η σύγχρονη αυτή αδελφή της αρχαίας Πυθίας, που έζησε και αυτή κατά τα μέρη του Παρνασσού. Η Τιμοθέα είναι μια μυστηριώδης και σαγηνευτική μορφή που μένει αξέχαστη στον αναγνώστη που συγκινείται από την ποίηση της ζωής.
Η Λιλίκα Νάκου έχει δημιουργήσει ένα μικρό σύμπαν που είναι ο κόσμος ο δικός της, και που ξεχωρίζουν διάφοροι τύποι. Βλέπουμε τον παπού, τον γέρο Ρουμελιώτη, από παλιό τζάκι που οι πρόγονοί του δώσανε ότι είχανε στον αγώνα του εικοσιένα. Πάμπτωχος τώρα, αν και γέρος, ο παπούς δεν αγαπά τους συμβιβασμούς. Παραμένει υπερήφανος, δημοκράτης αληθινός, αγαπά πάνω απ όλα τη γη της Βοιωτίας από την οποία
είναι πλασμένος, αγαπά την Ελευθερία, και ό,τι δίνει αξία στην ανθρώπινη ζωή. Είναι κατά τον
τρόπο του λιγάκι φιλόσοφος. Αγαπά εξ ίσου τα νιάτα, τα άνθη, τα βιβλία, μαζί με το φλάουτό του.
Είναι προπάντων μια καλλιτεχνική ψυχή.