Αγαπώ αυτό το βιβλίο περισσότερο απ' όσα έχω γράψει. Ο λόγος είναι απλός: είναι το μόνο μυθιστόρημα που υιοθετώ απόλυτα σαν έκφραση του εγώ ως τρίτου. .. Θα το έλεγα βιομυθιστόρημα, αυτομυθιστόρημα ή και αντιβιογραφία... Ο Γλαύκος θρασάκης με συντροφεύει από τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Η εισαγωγή αποτελεί ήδη τμήμα διηγήματος της συλλογής "20΄:20΄" (1971) και το πρώτο μέρος ανήκει στον τόμο διηγημάτων "Η Κάθοδος" (1974). Ακολούθησαν σε αυτόνομους τόμους τα "Γ. Θ.: Μυθιστόρημα" (1974), "Γ. Θ.: Η επιστροφή" (1975), "Γ. Θ.: Μπερλίνερ Ανσάμπλ" (1975), που αργότερα ενοποιήθηκαν σε μια μονότομη έκδοση (1975). Το 1979 προστίθεται ένας τέταρτος τόμος: "Τα απόκρυφα του Γ. Θ." Αυτό το υλικό (με συνεχείς τροποποιήσεις, αναδιάταξεις κεφαλαίων, προσθαφαιρέσεις ενοτήτων) αποτέλεσε και τον βασικό κορμό των δυο προηγούμενων συγκεντρωτικών "εκδοχών" του μυθιστορήματος (1990, 1996), καθώς και των δύο μεταφράσεων στα γαλλικά (Un poete est mort, 1978) και στα αγγλικά (The Few Things I Know About Glafkos Thrassakis", 2002). Η παρούσα έκδοση αποτελεί αναθεωρημένη και ξαναδουλεμένη μορφή του κειμένου.

Β. Β.