260γρ 

Η μητέρα της Ηλέκτρας αγάπησε τον πατέρα της και ξεπέρασε κάθε εγωϊσμό της ανθρώπινης καρδιάς. Πλάθει έναν κόσμο στην κόρη της όπου «αγαπώ» σημαίνει «για πάντα» και καταφέρνει να μετατρέψει την πατρική απουσία σε μεταφυσική παρουσία.

Ένας μονόπλευρος έρωτας, μια γυναίκα με ένα παιδί, μια απόφαση ζωής, μια αγάπη δίχως όρια από κείνες που θαυμάζουν οι ποιητές.

Η Όλγα Χαντζή δεν περιγράφει τον τρόπο που οι γυναίκες αγαπούν και θυσιάζονται∙ περιγράφει την λατρεία μιας γυναίκας για έναν άντρα και την συνειδητή προσπάθεια να μεταδώσει στην κόρη τους πως η αγάπη είναι μία ευθύνη απολύτως ατομική, πως δε χωρούν στον έρωτα ιδιοτέλειες και μικρότητες.

Η Ηλέκτρα μέσα από τις αναμνήσεις της μητέρας της γνωρίζει τον μπαμπά της με έναν μοναδικό τρόπο – παρότι αγνοεί το πρόσωπό του. Τα τρυφερά λόγια της μαμάς της δεν λυτρώνουν πάντοτε από το παράπονο την παιδική ψυχή, όμως δίνουν πνοή στην καρδιά της και της επιτρέπουν να μεγαλώνει κοντά στον πατέρα της.